Achtergrondinformatie
Het IJsselmeer, Markermeer en IJmeer vormden in het begin van de jarentelling één zoetwatermeer in een veengebied. Door zeespiegelstijging werd het de Zuiderzee met zout water. Na bedijking en inpolderingen in de 20e eeuw ontstonden twee gescheiden zoetwatersystemen.
De wateren beslaan samen bijna 1900 km2 en rondom liggen ruim 350 strekkende kilometers oevers. Hiervan mag in ruim 1800 km2 water en op ruim 300 kilometer oever door leden van Sportvisserij Nederland worden gevist. Het gebied telt ruim dertig (jacht)havens. Sportvissen is in bijna driekwart van deze havens toegestaan. De bereikbaarheid is over het algemeen goed. De toegankelijkheid en bevisbaarheid laten nog te wensen over.
In de jaren ‘70 kwamen naar schatting 64.000 sportvissers naar het gebied. Tegenwoordig is het aantal actieve sportvissers hier beperkt ondanks dat veel sportvissers aangeven het een interessant viswater te vinden. Ook ontwikkelt de visstand zich in beide wateren positief.
De waterdiepten variëren:
| Waterlichaam | Gem. diepte | Max. diepte |
|---|---|---|
| IJsselmeer | 4,4m | 15m |
| Markermeer | 3,8m | 30m |
| IJmeer | 2,6m | 28m |
Het waterpeil schommelt tussen circa NAP -0,2m in de zomer tot NAP - 0,4m in de winter.
Het IJsselmeer en Markermeer variëren in diepte en kenmerken zich door een divers visbestand. Beide wateren hebben ook hun eigen eigenschappen. Dit maakt het een uniek viswater dat aantrekkelijk is voor de sportvisser.